Posągi na Wyspie Wielkanocnej – nierozwiązana zagadka.

Wśród wód Oceanu Spokojnego, w odległości 2078 kilometrów od najbliżej zamieszkanej wyspy, leży samotna, niewielka wyspa zwana Wielkanocną. Skąd ta nazwa? Swą nazwę zawdzięcza holenderskiemu odkrywcy, Jakubowi Roggeveenowi, który ujrzał ją w niedzielę wielkanocną w 1772 roku. Na jej brzegach stoją tajemnicze, kamienne posągi. Ich twarze są skupione, zapatrzone w dal, a ich uszy interesująco długie, jakby próbowały wychwycić zbliżające się niebezpieczeństwo. Wydawać by się mogło, że kogoś wypatrują, a może czujnie czegoś strzegą?

Posągi, nazywane również moai, są różnej wielkości. Najmniejszy ma 2 metry, a największy około 10 metrów. Na całej wyspie jest ich 887. 

Leżące figury wyglądają tak, jakby ktoś je celowo przewrócił albo porzucił, nie zdążywszy ustawić.

Legenda głosi, że pod wpływem zaklęć posągi na wyspie same „chodziły”. W języku tubylców istnieje nawet słowo określające powolne przesuwanie się bez użycia nóg.

Nikt nie wie kto, ani w jakim celu je wyrzeźbiono. Co przedstawiają posągi? W jaki sposób ludzie zdołali przewieźć kilkutonowe figury i jak je ustawiono? Na te pytania człowiek nie zna odpowiedzi aż do dziś, a zagadka tajemniczych posągów wciąż pozostaje nierozwiązana.

Źródła: Książka pt. "Niewzykłe miejsca na Ziemi" oraz pl.wikipedia.org

Zdjęcia: http://dreamisland.pl

http://innemedium.pl

http://nowaatlantyda.com

http://cudaswiata.pl