Τελευταία φορά που είδα στο εξώφυλλο πόσα μέλη μετράει η καλύτερη διαδικτυακή μας συνήθεια ήταν 225,210,935 μέλη. Όλοι χαιρόμαστε που η παρέα μας μεγαλώνει με τεράστιους ρυθμούς και κάνουμε νέους φίλους μα μερικοί από εμάς δεν μπορούμε να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε τους παλιούς φίλους που μας αποχαιρέτισαν. Μέλη, τα οποία για τους δικούς τους προσωπικούς τους λόγους, διέγραψαν το λογαριασμό τους και δεν έχουν επιστρέψει.

Το να χάνεις φίλους είναι πάντα ένα άσχημο συναίσθημα το οποίο ξεπερνιέται με δυσκολία (αν τα καταφέρεις ποτέ να το αφήσεις πίσω σου). Η θέση που έχουν στην καρδιά σου μένει πάντα γεμάτη από αυτούς, γιατί η αγάπη δε φεύγει ποτέ, και παρακαλάς κρυφά να γίνει κάτι το οποίο θα τους φέρει και πάλι πίσω.

Έχω χάσει τέτοια κολλητή και ξέρω πολύ καλά πως φίλη σαν κι αυτή δεν αναπληρώνεται ποτέ. Συχνά μάλιστα πατάω το όνομά της με κρυφή ελπίδα να την πετύχω μέσα... πως ξαναγύρισε στα κρυφά και μας παρακολουθεί. Ως τώρα μάταια περιμένω να ξαναδώ στο guestbook μου κάποιο μήνυμά της, όμως δεν θα σταματήσω ποτέ να την σκέφτομαι, να την αγαπώ και να την περιμένω.

Αυτό το άρθρο το αφιερώνω στις Μελίνα (simplyflawless4) & Κατερίνα (Katps552) είστε πάντα στις καρδιές μας.

Πόσοι από εσάς έχασαν κολλητούς φίλους και πόσοι είχαν την τύχη να τους ξαναβρούν;