Als Meliah en ik weer in de trein zitten, praten we nog even over ons geniale plan. “Echt een super goed idee van die Sven. Maar wat praat hij bekakt!” lacht Meliah. “Ik vond hem echt super cute!!” zeg ik, terwijl ik droom over zijn superlieve lach! “OMG. Ben je Liam ineens vergeten ofzo???” roept Meliah uit. “Nee, tuurlijk niet! Maar Liam doet raar met die stomme Snow en ik mag toch ook wel naar andere jongens kijken?” zeg ik boos. “Ja, da’s waar. Liam doet inderdaad stom. En het is niet erg om een beetje hard to get te spelen.” Zegt Meliah wijs. “Ja… maar ik vind Sven écht heel cute, ik ga hem niet als één of ander lokding voor Liam gebruiken.” Zeg ik. Dat zou zo gemeen zijn tegenover Sven.

“Wat? Dus Snow dumpt Liam straks gewoon voor een blackberry? Wat een djfka!” roep ik uit. Meliah heeft me verteld wat ze gehoord had. “Ja, dus, ik vind dat je Liam niet te snel moet wegstoppen. Maar aan de andere kant, het is zijn eigen keus om met die Snow om te gaan. Dat ze hem gebruikt is een ander punt. Maar hij gaat wel met haar om, niet met jou!” zegt Meliah. Dat is waar. Snow kan dan wel gemeen zijn, door hem straks te dumpen voor een blackberry, hij heeft wel zelf gekozen om met haar om te gaan. En ik heb ook geen verkering met hem, als is hij ooooh zoo leuk! Maar Sven is ook supercute. Maar Liam is sowieso de leukste, ik ga nog één keer proberen hem terug te krijgen. Anders is het gedaan.