Οι λέξεις αφήνουν την απλή σημασία τους και παίρνουν άλλες διαστάσεις. Ο τόνος και το ύφος αλλάζουν από στροφή σε στροφή, από στίχο σε στίχο. Ένταση ανάμεσα στα κενά των λέξεων και πλήθος συναισθημάτων. Δεν υπάρχει όριο. Τα πάντα βγαίνουν πάνω στο χαρτί σαν χείμαρος και όταν βάλεις την τελευταία τελεία και ξαναδιαβάσεις το κείμενο βλέπεις ένα χάος που δημιούργησε το κάτι. Και αυτό το κάτι μετράει.

Σύμφωνα με τον σημαντικό Αργεντίνο συγγραφέα Χόρχε Λουίς Μπόρχες, "Ποίηση είναι η έκφραση του ωραίου, διαμέσου λέξεων περίτεχνα υφασμένων μεταξύ τους".  Όμως ανά τους αιώνες έχουν υπάρξει πολλοί ορισμοί γι' αυτήν.

Από την αρχαιότητα ακόμα οι άνθρωποι έδειξαν την ανάγκη να περιγράψουν κάτι, να αφηγηθούν μια ιστορία, να εκφράσουν σκέψεις και συναισθήματα. Ποίηματα έχουν ακόμα μελωποιηθεί. Είναι τέχνη με πολλά παρακλάδια και πολλοί έχουν αφιερωθεί στη μελέτη της και τη συγγραφή.

Ασχολείστε με την ποίηση; Διάβαζετε ή γράφετε; Πώς σας φαίνεται;